Ik zie, ik zie wat jij niet ziet …
En het is geen boom, geen lamp, geen stoel.
Het is een ijsbeer die leert lezen.
Een opa die praat met een tapijt.
Twee vrienden die verdwalen in werelden die niet bestaan — of misschien toch wel.
Een peuter die hallo zegt met mollige voetjes.
In de kerstvakantie nodigt c o r s o jou en je (klein)kind uit om je ogen niet te geloven. Vier kindervoorstellingen nemen je mee naar plekken waar niets vastligt, waar de regels vervagen en waar de verbeelding het voor het zeggen heeft. Wat jij ziet, is misschien niet wat je kind ziet. Maar als jullie er samen naar kijken, ontstaat er iets nieuws.
o + o = 8 zet zekerheden op hun kop. Want o + o kan nooit 8 zijn. Maar wat als je de o’s bij elkaar zet? oo. Een acht op z’n kant. Een bril. Een oneindigheidsteken. Het is maar hoe je het bekijkt.
In o + o = 8 reizen twee vrienden samen door een wereld vol vreemde ontmoetingen: een vogel die een complotdenker blijkt, een zwart gat, een mysterieuze deur. Je krijgt geen pasklare antwoorden, maar wel beelden en gedachten die aanzetten tot een gesprek. Over vriendschap, angst, identiteit, de dood. Over kijken met andere ogen. Of zelfs met een andere bril.
Tapis Partie is een voorstelling zonder tribune, zonder toeschouwers. Alleen duo’s van één volwassene en één heel jong kind. Samen verkennen jullie een landschap van tapijt, muziek en beweging. Een zachte wereld waarin er niets moet, maar alles mag. Kruipen, rollen, rusten. Een voorstelling die niet vertelt, maar aanraakt — in alle betekenissen van het woord.
Aai is een woordeloze voorstelling met maskers. Een opaatje – grappig, verloren, aandoenlijk – dwaalt rond in een huis vol pratende voorwerpen en flarden van gedachten. Wat is echt? Wat is verzonnen? Wat maakt het uit? In de handen van theatergezelschap DE MAAN wordt eenzaamheid iets wat mag bestaan, vol magie en zachtheid. Kinderen herkennen het spel, volwassenen misschien de ontroering — of net omgekeerd.
Tot slot is er Een koud kunstje, waarin een ijsbeer na een overstroming vastzit op het dak van een bibliotheek. Geen mens te bespeuren, maar hij kon wel vier boeken redden. De ijsbeer leert zichzelf lezen en ontdekt verbeelding, avontuur en de geheimen van het rollerskaten. Wie dacht dat in boeken alleen maar letters staan, heeft nog nooit een poolbeer gezien met zijn neus in een strip.
