In ‘Lost&Found Futures’ zet Belgisch collectief More Dogs de blik op de toekomst met een in EDM (Electronic Dance Music) -gedipte rave. We kruipen in het brein van makers Julien Neirynck, Gode Kempen en Elias Vandenbroucke.

Voor ons is c o r s o een soort van thuiskomenMore Dogs
Experiment
Jullie brengen muziektheater. Wat is dat?
“Muziektheater is een vrij vage, brede term waarbij je in principe theater met muziek mengt. Iets wat wij al heel lang doen. We studeerden als ‘makers’ af in Kleinkunst in Antwerpen: zowel als muzikant, theatermaker én acteur. De thematiek die we kiezen, lokt altijd weer een andere muzikale en theatrale vorm uit. In het verleden waren dat bijvoorbeeld al een beeldend punkconcert, een poppy metamusical of een voorstelling met enkel synthesizers. Elk lid van ons collectief schrijft, speelt, componeert en musiceert en al die aanzetten gieten we in een trechter. Het resultaat is een vaak dadaïstisch, absurdistisch, licht filosofisch en speels experiment.”
De nieuwe voorstelling wordt dus iets wat jullie nog niet eerder brachten.
“Klopt. In deze voorstelling fantaseren we over alternatieve toekomstbeelden, door radicaal te breken met vastgeroeste ideeën. We maken een doorgecomponeerde set van verschillende EDM-genres waarop het publiek mag bewegen – een soort rave. Die beweging symboliseert ook dat we in onze houding over de toekomst niet mogen stilstaan. Het wordt een interactieve show met veel visuals. Maar we geven nog niet alles prijs: onze voorstellingen groeien altijd nog tijdens het maakproces.”

Thuiskomst
Dat maakproces verliep deels in c o r s o. Hoe viel dat mee?
“Deze plek staat voor een warm onthaal, een leuke professionele ploeg en opmerkelijk lekkere koffie en thee (lacht). De perfecte locatie waarin we afgelopen april twee weken ons creatief ei mochten leggen. Voor ons is c o r s o een soort van thuiskomen, aangezien we hier al spelen sinds we afstudeerden in 2017. We kijken dus hard uit naar onze show in de grote zaal op 12 december, als onderdeel van het festival ‘LOVE AT FIRST SIGHT #10’.”





More Dogs
Tekst: Zinnig